Was bij de wedstrijd tegen Ons Genoegen het resultaat nog een klein beetje redelijk tot ons genoegen, (We haalden nog 1 ½ bordpunt) de gehoopte revanche (op onszelf) in de wedstrijd tegen de Baarnse S.V. kwam er helaas niet. En dat kunnen we alleen onszelf aanrekenen. We waren gewoon niet scherp genoeg. Dat alleen Johan een half puntje mee naar huis kon nemen, was toch moeilijk iets om trots op te zijn.

De ergste zeperd was mijn 9e zet, toen ik zelf de dekking van mijn loper onderbrak en dus zo vriendelijk was voor een verlate Sinterklaas te spelen. Verschrikkelijk balen !!! Dat ik daarna gevochten heb als een leeuw zal duidelijk zijn. Maar een leeuw met 2 ½ poot vermag niet veel meer. Alhoewel……… ‘k Heb me gek gerekend, maar mijn stelling was zodanig gehavend, dat het op zich nog verwonderlijk was dat ik er pas op de 47e zet een einde aan heb gemaakt. Sorry jongens, dit zal niet meer gebeuren!

Richard speelde de Engelse opening, die door zijn tegenstander werd omgebogen tot een Engels-Hollandse verdediging. Een paar zetten ging het gelijk op. Maar toen Richard op de 9e zet meende in het centrum te kunnen aanvallen en zwarts paard op e5 te kunnen verjagen werd Richard waarschijnlijk verrast door het e.p. slaan van zwarts e pion. Vanaf dit moment kantelde de partij in Richards nadeel. Zwart kwam meer en meer opzetten, met een 0 voor ons helaas tot gevolg.

Evert heeft lange tijd op beter mogen hopen, maar ook hier was Baarn net iets scherper.

Johans partij ontwikkelde zich redelijk gunstig en remise leek onder bereik, maar in de analyse bleek wit (Johans tegenstander) meer en meer in de plus te komen. Tot zet 15. Als wit hier i.p.v. Df3, agressiever f4 had gespeeld, had het wel eens 4 – 0 kunnen worden. Gelukkig werd dit ons bespaard en waren we van de hatelijke 0 af. Hopelijk weten we over twee weken uit een ander vaatje te tappen!!