In de derde ronde van de SGS-competitie speelde het eerste achttal tegen Lekstroom uit Nieuwegein. Beide teams hadden in de competitie een wedstrijd gewonnen en een wedstrijd verloren. Dit gegeven was een voorbode van een avondje spektakel op de borden met de 64 velden.

Andries van Dulken met de witte stukken aan bord 7 speelde een fraaie aanvalspartij. In het eindspel was er een open h-lijn voor Dame en Toren en een prachtige diagonaal voor de witte Loper. Op het laatst zette hij de tegenstander mat. (0-1)

Bert Renden speelde aan bord 8 met zwart. Wit probeerde wat met de pionnen op de koningsvleugel. Bert verdedigde zich bekwaam. In het eindspel bleven er pionnen en Lopers van ongelijke kleur over. Remise. (1/2 – 1 1/2)

Een flink stuk later op de avond moest Jasper Rijken de Koning omleggen. Een diepe combinatie werd door de tegenstander net even beter doorgerekend. Een goede partij gespeeld, maar helaas wel een nederlaag aan het moeilijke bord 1. (1 1/2 – 1 1/2).

Intussen stonden de borden 4, 5 en 6 op verlies voor Barneveld. Wilden de Barnevelders nog een gelijkspel uit het vuur slepen, dan moest er minimaal een partij gewonnen en een partij remise gemaakt worden. Dat leek even onmogelijk, maar plotseling keerde het tij.

Leendert Hartevelt aan bord 2 probeerde met zijn pionnen op de koningsvleugel op te stomen richting vijandelijke Koning. Dat lukte niet. Vijandelijke witte Dame en Loper werkten goed samen en drongen de Koningsstelling binnen. Toen kreeg Leendert van zijn tegenstander de dame aangeboden. Leendert accepteerde dankbaar. (1 1/2 – 2 1/2).

Daar stond weliswaar tegenover, dat Kasper Dokter aan bord 3 een nul moest incasseren. Hoe het eindspel precies verliep was moeilijk te peilen. De zwarte stukken werkten duidelijk beter samen dan die van Kasper en de tegenstander vond ook met zijn Paard mooie velden. (2 1/2 – 2 1/2)

Op bord 4 kwam Jacco Heij met zwart heel slecht uit de opening. Hij verloor een Paard. Daar stond een schamel pionnetje tegenover. Gelukkig had Jacco het Loperpaar en een uitstekende mentaliteit om niet op te geven. Hij ging door en hoe! Het Loperpaar werd sterker en sterker. De tegenstander werd nerveus. Er werd een kwaliteit teruggewonnen! En even later gaf de tegenstander van Jacco zich gewonnen. (2 1/2 – 3 1/2)

Vlak daarvoor had ook Remy Sennema de partij naar zich toe weten te trekken. Hij stond echt hopeloos verloren. Maar ineens gaf de tegenstander de kwaliteit weg en toen was het voor Remy een koud kunstje om alle resterende pionnen van de tegenstander met de Toren op te vreten. (2 1/2 – 4 1/2).

De buit was binnen. Wat een ommekeer. Een dreigende nederlaag werd omgezet in de kleinst mogelijke overwinning, want Bruun van de Laar kreeg het niet voor elkaar om zijn matige stelling om te bouwen tot eeuwig schaak, pat of zoiets. (3 1/2 – 4 1/2)