Achttal schakers vecht zich naar knap gelijkspel in Arnhem.

Donderdag 14 oktober stond na anderhalf jaar voor de schakers van het eerste achttal weer eens een externe wedstrijd op het programma. Het basisteam van tegenstander ASV uit Arnhem is op papier beduidend sterker, dus er voor iedereen een mooie uitdaging in het verschiet liggen. Jasper Rijken en Jeroen van Winkoop hadden zich afgemeld en dus zouden er twee invallers mee spelen. Willem Verheij is dit seizoen al op dreef en was gelukkig makkelijk over te halen. De tweede invaller was lastiger te vinden. Werk, Familie, Voetbal. De hele bingokaart met redenen om niet mee te doen was gevuld. Alleen Hans Lijster zei geen nee. Hij hield het op liever niet, omdat ’s middags een ronde gespeeld zou worden van het veteranenkampioenschap in Borne. Zelden vertoond is de opluchting die Hans vertoonde toen Jeroen appte toch mee te kunnen. 

Twee jaar geleden was ASV ook een van de laatste tegenstanders waartegen gespeeld werd. Het kleinst mogelijke verlies was toen de uitkomst, terwijl er duidelijk kansen op meer lagen. Geen enkele rede dus om dit jaar niet voor een resultaat te gaan. Dat het een spannende avond zou worden was halverwege al wel duidelijk toen het eerste rondje langs de velden nog nauwelijks tekening vertoonde. Rijk van den Bosch (4) speelde met zwart en stond licht onder druk, maar leek de kritieke velden onder controle te hebben. Ondanks de vele verdedigende taken van de zwarte stukken bleek de witte breekzet niet te voorkomen, waarna de ellende snel toenam en opgeven de enige uitweeg was. Op dat moment had Leendert Hartevelt (6) ook zijn positionele zwaktes erkent. In plaats van krampachtig te verdedigen koos hij juist voor het winnen van twee pionnen ten koste van nog actiever spel richting zijn koning. Te actief spel zou het blijken te zijn. De Arnhemmers hadden op deze manier al twee overtuigende punten binnengehaald en dus was het de overige Barnevelders duidelijk dat een mindere zet en niet meer bij mocht zitten. 

Het werd zelfs nog erger toen ook Willem Verheij (7) moest opgeven. Vanuit de opening had Willem licht overwicht op de Scandinavische opzet van zijn tegenstander. Het plan om met de a-pion de lange rokade onder vuur te nemen was niet onlogisch. De tegenstander wist de schade tot het minimum te beperken en ondertussen zijn eigen stukken te verbeteren. De aanval over de a-lijn inruilen voor extra druk over de lange diagonaal naar a8 had misschien genoeg verlichting kunnen brengen om in leve te blijven, maar toen de noodzaak duidelijk was, was ook de mogelijkheid verkeken. 3-0

Robin van Ee (2) kreeg vanuit de opening een bijna voltallig vuurpeloton op zich af. Vaak geldt daarbij dat het er gevaarlijker uitziet dan het in werkelijkheid is. Ook nu was dat het geval. Robin kon met een paard op f8 al het grootste gevaar stoppen en na de eerste afwikkelingen zelfs een pion snoepen. Dat werd niet veel later een tweede. In het eindspel een derde en zelfs vierde. 3-1 klinkt al een stuk beter en de 3-2 zou slechts een paar minuten later komen. Kevin van Brummelen (1) speelde de opening niet helemaal zoals zou moeten, maar werd daar niet op aangepakt. De tegenstander kwam langzaam bedrukt te staan en speelde uit nood de lange rokade. Een tiental zetten later stond de koning vast op f8. De stukken werden in stelling gebracht en nadat de e-lijn geopend kon worden ging het snel.

Bruun van de Laar (5) speelde net als Hans Lijster ’s middags al mee in Borne. En precies zoals je van Bruun kunt verwachten, was dat een lange partij geworden. Dan in de avond ook nog een lange partij spelen is niet iedereen gegeven. Bruun hoor je er niet over en hij leek ook zeker niet van plan er in de avond minder lang over te gaan doen. De opening werd op de voor Bruun kenmerkende manier opgezet en dat leek een niet onplezierige stelling op te leveren. De stelling werd bij het vorderen van de partij wel meer en meer vastgeschoven en daarmee verdampte ook het voordeel. Een moment van onoplettendheid bracht een vijandelijke pion in positie. Mat werd niet gevonden, maar promoveren naar een dame was ook meer dan voldoende voor het punt.

Met de tussenstand van 4-2 was het duidelijk dat Jeroen van Winkoop (8) en Jacco Heij (3) alleen maar voor winst moesten gaan. Jeroen kwam met de zwarte stukken prima uit de opening, al had hij weinig initiatief. Dat bleef lang zo. Vooral ook omdat beide spelers behoorlijk de tijd namen voor hun zetten. In tijdnood Jeroens tegenstander een aantal keer voor de veilige weg terug, waardoor Jeroen zijn stelling volledig op orde kreeg. Een pion snaaide en kon constateren dat de tegenstander wel heel weinig tijd over had. Met het meeste materiaal nog op het bord gaf de klok het onverbiddelijke 0:00 aan. De stelling was inmiddels meer dan hoopvol, maar daar hoefde Jeroen al niet meer op te laten aankomen. Jacco Heij was daardoor de man die een teampunt binnen kon halen. Het hele team had vanuit de opening al vertrouwen in Jacco, nadat Jacco precies de opening op het bord had gekregen die hem al de mooiste resultaten hebben opgeleverd. Ook nu kwam de volledige damevleugel opstomen en leek de tegenstander behoorlijk vastgezet. Tegelijkertijd was er dan weer niet een duidelijk plan te vinden wat echt door zou kunnen slaan. Voor omstanders is het in dat soort lastige stellingen altijd lastig te beoordelen of afwikkelingen voortkomen uit volledige controle of uit blinde paniek. Meestal zit het antwoord daar ergens tussen en is het wachten tot een van beide spelers misgrijpt. Dat leek maar niet te gebeuren tot Jacco in inmiddels wel duidelijk betere stelling mat kon geven. Een achterstand van 3-0 was daarmee omgezet in een 4-4 gelijkspel.

Met een gemiddelde van 134 te overbruggen ratingpunten is een gelijkspel een meer dan uitstekend begin van het seizoen. De volgende wedstrijd is dinsdag 2 november thuis in het pluimveemuseum. Tegenstander dan is het eerste team van Wageningen.