De begin van het schaakseizoen 2023 – 2024 was voor het schaakviertal tamelijk dramatisch. Het regende nullen en dan komt ook nog En Passant op bezoek. Afgelopen dinsdag de 31e oktober evenwel werden de ruggen gerecht en kwam meer en meer de gedachte op van……..
Kees, onze kopman (bord 1) speelde met zwart de Schotse opening. Een opening waarmee hij lichtelijk op achterstand raakte en het centrum aan zijn tegenstander moest laten. En dan wordt het zwoegen. Tot overmaat van ramp kwam daar korte tijd later een geïsoleerde dubbelpion bij. Plus het niet kunnen rokeren. En zo raakte Kees meer en meer in de verdrukking. De tegenstander rook bloed en sloeg toe. Het leek een geweldige combinatie, maar toen de kruitdampen wat waren opgetrokken, stond er ogenschijnlijk een gelijke stand op het bord. Beiden een koning en vijf pionnen. Alleen had Kees op de damevleugel drie geïsoleerde pionnen en zijn tegenstander drie verbonden pionnen. Een niet onbelangrijk voordeel. Op een gegeven moment ontstond er een echte pionnenrace naar de overkant. Spakenburg won, kreeg een dame, maar moest toestaan dat direct daarna Kees ook een dame haalde. En wat is dan wijsheid. De computer gaf een groot deel van de partij wit als de bovenliggende partij aan. Wit gaf een aantal keren schaak met zijn dame. Op een gegeven moment wist wit ook niet meer wat te doen en gaf geen schaak maar zette zijn overgebleven witte randpion een veld verder. Tot mijn grote verbazing gaf de computer aan dat de stelling gebalanceerd was. Klaarblijkelijk stonden de witte stukken ten opzichte van elkaar zodanig dat Kees de witte koning eeuwig schaak kon geven. Miraculeus wist Kees’ tegenstander toch een veilig veld voor zijn koning te vinden. De rollen werden omgedraaid. De fatale doodsteek kwam toen Kees na een schaakje van wit zijn dame verplicht moest afruilen. De nul was een feit. Verloren, maar de remise gemist?
Op bord 2 speelde Johan met wit Frans en daarvan de doorschuifvariant. De stelling bleef lang gelijk. Op de 16e zet meende Johans opponent zijn paard te moeten geven voor de e5 pion. Zo kreeg wit een duidelijk voordeel. Uiteindelijk kreeg wit een stuk meer tegen het verlies van twee pionnen. Bij zet 24 na een ruil op f6 kreeg wit daar een strategisch sterke loper en gaf de computer aan dat wit zou gaan winnen. Als je weet dat de partij op zet 53 eindigde in remise, dan vraag je je af wat er mis ging. Na zet 24 ontstond er een soort loopgravenoorlog rond wits a-pion. Waar de computer enkele keren b3 aangaf speelde Johan uiteindelijk b4. Intussen ging wits klok sneller lopen en kwam er een zekere tijdsdruk. De voorlaatste zet van zwart was een uitval middenin wits verdediging. Johan moest zijn toren terughalen om dit gevaar te bezweren. Tot mijn verbazing was deze laatste ontstane stelling voor de computer zo lastig dat even zwart een licht voordeel werd gegeven en na een paar minuten was de conclusie, de stelling is gebalanceerd. En was remise een feit. Wat er tussen de 24e en 53e zet anders had gemoeten is voorlopig nog een vraag.
Ook Richard was in de weken voor deze ontmoeting met En Passant ook zoekend naar zijn vorm. Maar als Richard zich kwaad maakt, berg je dan maar. (Hij speelde met zwart op bord 3) Dus…. krijgt zijn tegenstander het erg moeilijk. Bekend is ook dat Richard heel rustig begint. Zo rustig, dat zijn zwarte muurtje van c6, d6 en e6 de computer opmerkte: Wit is beter ! Wit vervolgt met Lg5, schaak!
In leerboeken staat dan dat dat een echt kinderzetje is. Ha, schaak geven !! Als Richard rustig verdedigt met Le7 en vervolgt met h6, zakt wits voorsprong. Langzaam maar zeker zakt wit verder weg en stoomt zwart op. Db6 !! Wit gaat verder met een aantal zwakke zetten. Richard daarentegen bouwt aan een scherpe aanval. Lxf2+!! De computer merkt hier zelfs op: zwart is duidelijk aan het winnen. Als zwart dan met de dame b2 pakt waarna wits toren op a1 en paard op a3 instaat, lijkt het wel of wit dacht: Beul maak het kort. En dan is het logisch dat je je paard in veiligheid brengt en je toren laat slaan. Ja, toch ?? Heel apart was daarna toch wel dat Richard een vork van wits paard voorzag (aanval op koning en dame!) en dat wit enkele zetten later niet voorzag dat Richard datzelfde kon doen. Wit gaf dan ook gelijk gedesillusioneerd op. Weer een punt!
Ikzelf, spelend met wit op bord 4, speelde een gelijk opgaande partij. Na de 10e zet had ik zelfs een klein voordeel. Ik rokeer vaak heel braaf. Alleen weet ik me dan vaak geen raad met die zwarte pionnen die als dwazen op mijn koning komen afstormen. Ook nu dreigde dat. Nu alle hens aan dek. Zwart verwerft een klein voordeel, maar ik vecht terug. Komt er nog een eindspel? Dan blijkt dat zwart de kansen met zijn aanval heeft overschat. Toch krijg ik het in het middenspel moeilijk en dreigt een roemloos einde. En dan komt mijn favoriete deel van de partij. Uiteraard helpt het wel als de tegenstander wat meewerkt. Opnieuw sloeg een aanval van mijn tegenstander niet door en leverde een gegeven schaakje door mijn dame in het eindspel een gewonnen stelling op. En na het verlies van zijn toren gaf zwart op.
En zo eindigde de strijd tegen het sterker geachte En Passant in 2 ½ – 1 ½ . Goed gedaan mannen!
Hans