Afgelopen dinsdag 10 oktober speelde het zestal tegen het tweede team van Hilversum. Deze wedstrijd werd nog behoorlijk spannend, hoewel de uiteindelijke uitslag anders doet vermoeden. Van ons basisteam kon alleen Maarten niet en gelukkig was Sem bereid om in te vallen. Zo begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd.
Als eerste was Nathan klaar. Hij speelde op bord zes met wit tegen Diederik van Houten. Nathan kwam goed uit de opening. Zijn tegenstander ontwikkelde zijn pionnen heel goed, maar vergat dat het belangrijker is je stukken te ontwikkelen. Na 18. h4 in onderstaande stelling, werd Nathans aanval onhoudbaar. Dat zijn tegenstander het hierna niet helemaal handig speelde, was mooi meegenomen. Er volgde: 18… e5 19. hxg5 Pb6 20. gxf6 Lxf6 21. dxe5 Pxc4 22. exf6 Pxe3 23. fxe7 Pxc2 24. exf8=D+ Txf8 25. Kxc2 en hier staat wit gewoon een toren voor. De partij duurde nog zeven zetten, maar toen gaf zwart op. (1-0)
Vervolgens was Sem klaar, die met zwart op bord vijf tegen Peter Snieder speelde. Hij speelde een solide pot. In een ongeveer gelijke stelling wierp hij een blik op de andere borden en omdat het daar prima leek te gaan, bood Sem remise aan. Hier ging de tegenstander mee akkoord. (1.5-0.5) Helaas ging het notatieformulier van Sem thuis mee met de was, dus geen partijfragment van dit bord.
Op bord 3 speelde Marcel zijn Scandinavische opening tegen Peter Leijgraaff. Marcel kwam uitstekend uit de opening, maar na een misrekening ontstond een eindspel, waar zijn tegenstander een paard en loper had en Marcel een toren en een pion. Simpel de punten tellend is 3+3=5+1, maar wat toch ook in deze stelling bleek, was dat de partij met paard en loper dan meestal in het voordeel is. Zo moest Marcel vechten voor de remise. Die kans kwam in onderstaande stelling na 34. Kg2? (veel beter is 34. Pc5), waarna Marcel 34… f4! speelde. Na 35. gxf4 gxf4 trapte wit helaas niet in de truc na 36. Lc5?? f3! met de onhoudbare dreiging … Th8 en … Td7-g7 met onhoudbaar mat. Wit speelde echter 36. Pc5 en na nog wat spannende momenten werd remise overeengekomen. (2-1)
Remy was weer van de partij en speelde op bord 1 tegen Ruud Koole. Al vlak na de opening won Remy een pion, maar het bleek dat deze vergiftigd was en Remy’s koning moest enkele angstige momenten doorstaan. In onderstaande stelling was bijvoorbeeld 19. La4! zeer sterk geweest (met de dreiging Td5-e5), maar ook simpelweg 19. Th7 had het zwart lastig gemaakt. In de partij speelde wit echter 19. Tdg1 waarna Remy zich kon bevrijden met 19… d6. Er volgden nog enkele zetten, maar met de andere borden in het achterhoofd bood Remy remise aan. (2.5-1.5)
Voor de winst was nu nog een punt nodig. Dit moest komen van Willem en Fabian. Willem speelde op bord 2 tegen Frits Wagenvoorde. Na een comfortabele opening speelde Willem in onderstaande stelling 19. Pa3. De enige zet voor zwart is hier nog 19… b4, maar na 19… La6?, wat in de partij volgde, won wit een pion. Zwart verdedigde nog prima, maar na 43 zetten gaf hij toch op. De overwinning was een feit. (3.5-1.5)
Fabian was als laatste nog bezig. Hij speelde op bord 4 tegen Harry Boelens. Fabians tegenstander speelde Frans en nadat Fabian ruilde op d5, ging het spel lange tijd gelijk op. Op een gegeven moment liet zwart toch wat gaten vallen in zijn stelling en kwam Fabian erg goed te staan. De klok tikte echter ook en met steeds minder bedenktijd gaf Fabian zomaar de stelling uit handen en verloor zelfs een stuk. Met tijdnood aan beide kanten, speelde Fabian toch maar door. Fabians tegenstander bleek het nog lastig te vinden, de stelling in winst om te zetten. Zo kwam onderstaande stelling op het bord. Zwart speelde hier 76… De5?? waarna Fabian profiteerde met 77. Dh7+ Lh6 78. Df7+ Kg4 79. f3# Natuurlijk was een zet als 76… De6 beter geweest, maar ook hier moet zwart uitkijken: na 77. Dh7+ Lh6 78. Dd3 is 78… Dxa2?? een blunder vanwege 79. g4! Kxg4 80.Df3+ met mat.
Zo was de eindstand 4.5-1.5 in ons voordeel en hebben we onze eerste overwinning te pakken. De volgende wedstrijd is 9 november tegen Veenendaal 2.